Βελονισμός
Ο βελονισμός αποτελεί μία από τις αρχαιότερες επεμβατικές θεραπευτικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στον πλανήτη και ξεκίνησε από την Κίνα. Η βασική ανατολική θεωρία του βελονισμού υποστηρίζει την ύπαρξη ενέργειας που κυκλοφορεί στο σώμα του ανθρώπου με καθορισμένη πορεία-διαδρομές: τους μεσημβρινούς. Οι πρωτεύοντες μεσημβρινοί είναι 12 και περιέχουν 360 κύρια σημεία βελονισμού. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, όπως στη φύση έτσι και ο άνθρωπος αποτελείται από YIN (ύλη) και YANG (ενέργεια) που εκδηλώνονται και ισορροπούν μεταξύ τους με διαφορετικό τρόπο σε κάθε περίπτωση. Σκοπός είναι η εξισορρόπηση της ενέργειας του ανθρώπου, κάτι που στη Δυτική ιατρική ονομάζεται ομοιόσταση. Στο Δυτικό πολιτισμό ο βελονισμός έγινε ευρύτερα αποδεκτός περί το 1970 και από τότε εφαρμόζεται ευρύτατα. Η ανάπτυξη της νευροφυσιολογίας βοήθησε στην κατανόηση των μηχανισμών δράσης του βελονισμού. Ο πόνος μεταδίδεται με συγκεκριμένες νευρικές ίνες στο νωτιαίο μυελό (Αδ και C ίνες) και από εκεί στον υποθάλαμο, στο κέντρο επεξεργασίας και αντίληψης του πόνου. Για τον τρόπο πρόκλησης αναλγησίας, υπάρχουν διάφορες θεωρίες που επεξηγούν την αναλγητική δράση του βελονισμού, μία εκ των οποίων είναι και η θεωρία της πύλης ελέγχου του πόνου των Meltzack και Wall (1965). Όπως αναφέρθηκε, ο πόνος μεταδίδεται με τις μικρότερης διαμέτρου και ταχύτητας ίνες Αδ και C. Ο βελονισμός ενεργοποιεί τις περιφερικές ίνες μεγαλύτερης διαμέτρου και ταχύτητας, μέσω του ερεθισμού που προκαλεί, με αποτέλεσμα τη διακοπή μετάδοσης των επώδυνων ερεθισμάτων που φθάνουν με τις βραδύτερες ίνες που άγουν τον πόνο.
Διαβάστε περισσότερα για την χρήση του.
Leave a reply →